حدود ۳ ماه پیش وقتی در نقش معمار نرم افزار، باید در زمینه تصمیم گیری برای انتخاب Framework و پلتفرم  برای توسعه یک back-end مشترک موبایل و وب مشارکت می کردم، گذشتن از Java EE، Spring، Servlet و ... کار خیلی سختی بود. پس از حدود ۹ سال فعالیت و تدریس در دنیای Java EE و Framework های بر پایه آن و کسب تجربیاتی در زمینه توسعه سیستم های Enterprise و Web با استفاده از آنها، رفتن به سمت Framework ها و Platform های نو ظهور مانند Node.js یا Play Framework و استفاده از آنها در یک پروژه واقعی هم از نظر دلبستگی ها به Java EE و هم بار مسئولیت، کار سختی بود.
اما الان از انتخاب Play framework بسیار راضی هستم. بماند چه پارامتر هایی برای انتخاب این Framework از بین سایرین دخیل بود و چرا Play framework انتخاب شد، در حال حاضر بسیار راضی هستم.
می تونم به Play framework بگم تقلیدی از Ruby on Rails به زبان جاوا و Scala. برای صحبت درباره Play framework و مزایا آن خیلی باید بنویسم ولی مزایای زیر خیلی برای تیم ما مفید بوده که چند تاشو ذکر می کنم:
  • امکانات عالی و ساده برای تولید سرویس های REST.
  • ابزار های کافی برای نوشتن تست (unit, integration و functional).
  • قابلیت hot code reloading که فرایند توسعه رو خیلی لذت بخش می کنه.
  • معماری MVC خیلی ساده برای توسعه برنامه های تحت وب.
  • امکان استفاده آسان از کتابخانه های Java.
  • قابلیت database evolutions برای مدیریت تغییرات RDBMS در نسخه جدید سیستم در حال توسعه.
  • ...
ما از Play framework برای تولید سرویس های REST بعنوان back-end برنامه های موبایل و تولید برنامه های تحت وب استفاده می کنیم.

شاد باشید.