شاید خیلی ها کتاب "یک فنجان چای بی موقع- رد پای یک انقلاب" را یک کتاب سیاسی بدونن ولی برای من که عاشق زندگی نامه خوندن و روایت داستان های واقعی هستم، خواندن این کتاب خیلی لذت بخش بود. تصویر سازی های ایران قبل از انقلاب نویسنده بخصوص زندان هایی که دیگه الان هیچ کدوم زندان نیستند (قصر و قزل قلعه) برای من خیلی جالب بود. زندگی پر فراز و نشیب و پر ماجرای نویسنده ، برای من سرشار از زیبایی های غرق شدن در زندگی یک فرد بود.
روایت های این کتاب، از رویداد هایی که در گذشته برای نویسنده افتاده بود بسیار برای من جالب و واضح بود. شرایط زندگی قبل از انقلاب و اوایل بعد از انقلاب، ماجراجویی های نویسنده در خارج از کشور، همگی برای من لذت بخش بود.
