در برنامه نویسی کلاینت سرور که امروز با نام front end و back end نیز شناخته می شود، حتما باید در سمت سرور مکانیزمی برای اطلاع رسانی خطا های احتمالی در سمت سرور به کلاینت باشد. چون معمولا در این مدل تولید سیستم، توسعه دهندگان سمت سرور جدا از توسعه دهندگان سمت کلاینت کار می کنند و حتی در بسیاری از موارد در دو سازمان یا شرکت مختلف هستند و یا معمولا توسعه back end زودتر از توسعه کلاینت ها آغاز می شود و ...
حال فرض کنید توسعه دهندگان back end هیچ گونه مکانیزم اطلاع رسانی خطا طراحی نکرده باشند، یعنی وقتی به هر دلیلی یک در خواست کلاینت در سمت back end منجر به خطا می شود، هیچ عکس العملی یا پاسخی از سمت سرور به کلاینت ارسال نشود. حالا بیچاره توسعه دهندگان کلاینت که باید با کلی تماس و ارتباط برقرار کردن با توسعه دهندگان back end و در بعضی از مواقع گشتن در لاگ های back end متوجه بشوند که مشکل کجاست.
در ساده ترین حالت ارسال یکسری error code برای مثال در قالب JSON می تواند خیلی مشکلات را حل کند و در بالاترین سطح ارائه یک مستند کامل که در آن تمام error code ها و دلیل بوجود آمدن آنها توضیح داده شده است خیلی خوب است.
اینکه توسعه دهنده back end بتواند تمام حالات خطا را تحت کنترل داشته باشد و برای آنها error code های مناسب تولید کند نیز کار دشواری است و نیاز به دقت زیادی در زمان برنامه نویسی قسمت های مختلف back end دارد، رعایت نکات ساده ای مثل مدیریت exception ها و کد نویسی safe برای رسیدن به همچین سطحی در توسعه back end بسیار مناسب است.
پ.ن. آخیش چه کیفی میده محدودیت ۱۴۰ کاراکتریه توییتر وجود نداره. من توییتر باز خوبی نخواهم شد.
