من با سیاست های جمهوری اسلامی مخالفم و دوست دارم کشورم، کشوری آزاد باشه و حکومت مردم بر مردم توش جریان داشته باشه نه حکومت یه قشر خاصی از مردم بر مردم. من ایران رو دوست دارم و ریشه من خانواده من و همه چیز من اینجا شکل گرفته و دوست دارم همیشه کشورم عالی باشه.

با اینکه هیچ کدوم از کاندیداها حتی ۲۰ درصد خصوصیاتی که من میخام رو ندارن پس چرا میخام رای بدم. از نظر من رای دادنم چند تا سود داره.

من وقتی به یک خط فکری که حداقل چند درصد، هر چند کم، مثل من مخالف سیاست های نظام هستند رای میدم، باعث میشه نظام بفهمه که دیگه مثل قبل اکثریت مردم موافقش نیستن و درصد آدم های ناراضی خیلی بیشتر شده. حتما میگین نظام وقتی این تعداد رای مخالف رو ببینه براحتی تقلب میکنه یا حاشا میکنه. بفرض اینکه تقلب هم بکنه، تا چند دوره می تونه تقلب بکنه و هزینه بده. اگر هم تقلب بشه همین که بفهمن ما ناراضی هستیم و تعدادمون هم زیاده سران نظام رو به فکر میبره. اگرم تقلب نشه و تعداد طرفداران کاندید همفکر نظام بیشتر باشه و رای بیاره، که من میشم تابع اکثریت و به تلاش ادامه میدم.

اما اگر با رای ما کاندید معترض و تا حدودی هم فکر روی کار بیاد حداقلش اینه که پسرفت ایران عزیز کمتر میشه شاید هم وضع رو به بهبود بره.

ترس از حضور ما برای رای دادن انقدر قدرتمنده که حتی کاندیداهای هم فکر نظام رو وادار میکنه برای جلب نظر ما قبول کنن و بگن که فساد وجود داره، دزدی وجود داره و ...

ولی با رای ندادن میگیم ما نیستیم حق با شماست، شما بیشترین و ...

 

رای من به نظام مشروعیت نمیده بلکه با رای خودم داد میزنم که من هستم و اعتراض دارم.